Saya lega bila kerajaan buat keputusan menghapuskan PPSMI. No saya bukan puak yang kononnya mau memartabatkan Bahasa Melayu, dan pejuang Bahasa Melayu. Tapi saya hormati pendirian mereka itu, kalau bukan mereka yang berjuang siapa lagi? setidak-tidaknya suara mereka didengari.
Saya setuju PPSMI tu dibuat semula dalam Bahasa Melayu sebab saya rasa, ramai budak-budak ni pandai matematik tapi markah mereka rendah sebab tidak faham bahasa Inggeris, salah seorang yang menjadi mangsa ialah anak saya. ehehehe. Bagi saya, Maths dan Sains boleh je diajar dalam Bahasa Malaysia, Tamil atau Bahasa Cina, cuma apa yang kerajaan patut buat ialah beri penekanan terhadap Bahasa Inggeris. Yang penting basic maths dan sains tu kena kasi budak minat, kalau sekolah rendah je dah tak suka Maths dan Sains camner nak teruskan sampai sekolah menengah, sampai universiti? kannnn..
So adalah menjadai tanggungjawab kerajaan untuk gerak gempur pastikan anak-anak yang ada sekarang mahir Bahasa Inggeris lagi 5-6 tahun akan datang, jangan le jadikan bebudak ni bahan ujikaji lagi, bila naik menteri ni, sistem gini, turun menteri ni dasar tukar balik. Sedih meks tau. Cadangan nak wajibkan lulus BI pun bagus, tapi itulah kenalah pastikan bebudak ni terutama anak dok kampung tuuuuu yang mak pak pi bendang, pi menoreh, pi ke laut boleh kuasai BI, idaklah menyusahkan meraka, dah la susah, pastu lulus semua subjek, BI lingkup, terus tak dpt sijil SPM. Kalau tak buat syarat gitu pun tak pe la, sebab rasanya semau Universiti Awam memang syarat mesti lulus BI kalau nak masuk u kan? pastu ada MUET lagi. tatau le univesiti lain, tapi zaman meks dulu, kena kredit BI baru layak masuk kursus di UiTM tu, ada gak kursus tak perlu kredit, tp wajib lulus. ehehe masa tu saya cari kursus yang tak perlu lulus Maths untuk masuk universiti, sebab Maths acik teruk anak-anak ye..
Masa tu BI makcik kredit, tp ala-ala je, sedih meks bila masuk u semua kena belajar dalam bahasa penjajah, walaupun lecturer ajar dalam BM, atau periksa leh jawab dalam BM, tapi rujukan semua nan ado buku Bahasa Melayu, nak tak nak meks kena paksa rela jadi kawan baik Encik Kamus. Jadi sangatlah perlu kerajaan buatlah camner pun asalkan budak-budak boleh kuasi BI dengan baik, dan cikgu-cikgu ajar BI pun jadilah cikgu BI yang kreatif, jasa kalian akan dikenang. Macam mana saya kenangkan cikgu Pamela, guru BI saya yang sangat suka paksa kami baca buku cerita BI, dan kena cerita semula dalam kelas buku apa dah baca. Dan cikgu Pam, beli sendiri tau buku cerita tu, tak guna duit kerajaan untuk belikan buku, sebab dulu saya sekolah rendah di ulu banat, di Changlun Changlun yang 27 tahun yang lepas ye. UUM pun tak wujud lagi kat Changlun tu, duk berek JKR letrik pun takder tau.
Kemudian masuk darjah 2 dan 3 saya pindah duk Kodiang, again Kodiang yang 25 tahun lepas ye, di sana ada cikgu Zaiton yang selalu beli surat khabar Bahasa Inggeris, potong keratan kasi sorang sikit, dan suruh kami baca dan dia akan translate apa yang kami baca tu. Pun cikgu Zaiton beli surat khabar dengan duit sendiri tau. Hujung minggu, Cikgu Zaiton duk kat sekolah tunggu anak-anak murid mai belajar Bahasa Inggeris. free, tak bayar apa-apa, kadang-kadang bila time kerat padi, anak-anak murid selalu ikut mak pak depa pi bendang tangkap ikan, Cikgu Zaiton lalu tepi bendang speaking dengan anak murid tepi bendang weiii. Kembang lobang idung anak murid speaking depan mak pak. Cikgu Zaiton tak gelak pun kalau salah. Anak murid kembang idung sebab berasa terrer leh speaking london depan mak pak, sebab mak pak bukan reti cakap omputih, kalau salah pun bukan depa tau.
Abeh darjah 3 saya kena pindah balik ke SP, duk sekolah Jalan Sekerat, nama betul sekolah tu occay. Kat sekolah Jalan Sekerat, murid campur-campur sekolah bandar, kalau disekolah kampung saya merasalah periksa dapat nombor 1-10 atau selalunya top 5 le, masuk sekolah pekan, tak merasa pun nombor 20, manjang je nombor 20 ke atas, hiks.. Mungkin depa tengok report card saya yang sekolah kampung dapat nombor bagus, depa letak saya duk kelas no.1, jadi bila saya masuk kelas no.1 bebudak pandai, anak cina dan India, speaking ouls, kawan-kawan melayu, ada anak doktor, anak cikgu, anak majistret, sya anak drebar lori je, rendah diri semua ada. masuk darjah 5 walau masih maintain kelas no.1, tapi time English saya kena pindah kelas, ala-ala kelas pemulihan gitu.
Eh sudah masuk cerita saya, tadi saya nak cerita pasal PPSMI, biasalah saya suka melancong. Jadi dengan ini saya tamatkan entry ini. Sekian terima kasih.
Saya setuju PPSMI tu dibuat semula dalam Bahasa Melayu sebab saya rasa, ramai budak-budak ni pandai matematik tapi markah mereka rendah sebab tidak faham bahasa Inggeris, salah seorang yang menjadi mangsa ialah anak saya. ehehehe. Bagi saya, Maths dan Sains boleh je diajar dalam Bahasa Malaysia, Tamil atau Bahasa Cina, cuma apa yang kerajaan patut buat ialah beri penekanan terhadap Bahasa Inggeris. Yang penting basic maths dan sains tu kena kasi budak minat, kalau sekolah rendah je dah tak suka Maths dan Sains camner nak teruskan sampai sekolah menengah, sampai universiti? kannnn..
So adalah menjadai tanggungjawab kerajaan untuk gerak gempur pastikan anak-anak yang ada sekarang mahir Bahasa Inggeris lagi 5-6 tahun akan datang, jangan le jadikan bebudak ni bahan ujikaji lagi, bila naik menteri ni, sistem gini, turun menteri ni dasar tukar balik. Sedih meks tau. Cadangan nak wajibkan lulus BI pun bagus, tapi itulah kenalah pastikan bebudak ni terutama anak dok kampung tuuuuu yang mak pak pi bendang, pi menoreh, pi ke laut boleh kuasai BI, idaklah menyusahkan meraka, dah la susah, pastu lulus semua subjek, BI lingkup, terus tak dpt sijil SPM. Kalau tak buat syarat gitu pun tak pe la, sebab rasanya semau Universiti Awam memang syarat mesti lulus BI kalau nak masuk u kan? pastu ada MUET lagi. tatau le univesiti lain, tapi zaman meks dulu, kena kredit BI baru layak masuk kursus di UiTM tu, ada gak kursus tak perlu kredit, tp wajib lulus. ehehe masa tu saya cari kursus yang tak perlu lulus Maths untuk masuk universiti, sebab Maths acik teruk anak-anak ye..
Masa tu BI makcik kredit, tp ala-ala je, sedih meks bila masuk u semua kena belajar dalam bahasa penjajah, walaupun lecturer ajar dalam BM, atau periksa leh jawab dalam BM, tapi rujukan semua nan ado buku Bahasa Melayu, nak tak nak meks kena paksa rela jadi kawan baik Encik Kamus. Jadi sangatlah perlu kerajaan buatlah camner pun asalkan budak-budak boleh kuasi BI dengan baik, dan cikgu-cikgu ajar BI pun jadilah cikgu BI yang kreatif, jasa kalian akan dikenang. Macam mana saya kenangkan cikgu Pamela, guru BI saya yang sangat suka paksa kami baca buku cerita BI, dan kena cerita semula dalam kelas buku apa dah baca. Dan cikgu Pam, beli sendiri tau buku cerita tu, tak guna duit kerajaan untuk belikan buku, sebab dulu saya sekolah rendah di ulu banat, di Changlun Changlun yang 27 tahun yang lepas ye. UUM pun tak wujud lagi kat Changlun tu, duk berek JKR letrik pun takder tau.
Kemudian masuk darjah 2 dan 3 saya pindah duk Kodiang, again Kodiang yang 25 tahun lepas ye, di sana ada cikgu Zaiton yang selalu beli surat khabar Bahasa Inggeris, potong keratan kasi sorang sikit, dan suruh kami baca dan dia akan translate apa yang kami baca tu. Pun cikgu Zaiton beli surat khabar dengan duit sendiri tau. Hujung minggu, Cikgu Zaiton duk kat sekolah tunggu anak-anak murid mai belajar Bahasa Inggeris. free, tak bayar apa-apa, kadang-kadang bila time kerat padi, anak-anak murid selalu ikut mak pak depa pi bendang tangkap ikan, Cikgu Zaiton lalu tepi bendang speaking dengan anak murid tepi bendang weiii. Kembang lobang idung anak murid speaking depan mak pak. Cikgu Zaiton tak gelak pun kalau salah. Anak murid kembang idung sebab berasa terrer leh speaking london depan mak pak, sebab mak pak bukan reti cakap omputih, kalau salah pun bukan depa tau.
Abeh darjah 3 saya kena pindah balik ke SP, duk sekolah Jalan Sekerat, nama betul sekolah tu occay. Kat sekolah Jalan Sekerat, murid campur-campur sekolah bandar, kalau disekolah kampung saya merasalah periksa dapat nombor 1-10 atau selalunya top 5 le, masuk sekolah pekan, tak merasa pun nombor 20, manjang je nombor 20 ke atas, hiks.. Mungkin depa tengok report card saya yang sekolah kampung dapat nombor bagus, depa letak saya duk kelas no.1, jadi bila saya masuk kelas no.1 bebudak pandai, anak cina dan India, speaking ouls, kawan-kawan melayu, ada anak doktor, anak cikgu, anak majistret, sya anak drebar lori je, rendah diri semua ada. masuk darjah 5 walau masih maintain kelas no.1, tapi time English saya kena pindah kelas, ala-ala kelas pemulihan gitu.
Eh sudah masuk cerita saya, tadi saya nak cerita pasal PPSMI, biasalah saya suka melancong. Jadi dengan ini saya tamatkan entry ini. Sekian terima kasih.
1 Komen:
Nic yang kira boleh tahan english bila baca soalan matematik anka saudara pun jadi tak faham.. kesian betul budak2 jadi tikus putih..
Post a Comment